Ksiądz Adam Radzimirski proboszcz parafii św. Zygmunta w Szydłowcu 40 lat temu, dokładnie 12 czerwca 1971 roku został wyświęcony przez bpa Piotra Gołębiowskiego na kapłana. Dziś o godzinie 18 w farze św. Zygmunta, będzie sprawowana rocznicowa msza święta w jego intencji.

Ks. Adam Radzimirski urodził się 20 czerwca 1946 roku w Wierzbicy, w rodzinie Anny i Władysława Radzimirskich. W 1965 roku wstępił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, gdzie odbył studia filozoficzne i teologiczne oraz otrzymał potrzebną formację do kapłaństwa.

Pierwszą placówką duszpasterską po święceniach kapłańskich była parafia pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Garbatce. Prace duszpasterską ksiądz Adam pełnił także w parafiach pod wezwaniem: św. Wawrzyńca w Niekłaniu, św. Józefa w Skarżysku-Kamiennej i parafii katedraklnej w Radomiu. Był proboszczem w parafii Św. Trójcy w Tarłowie, parafii NMP w Skarżysku-Kamiennej, parafii św. Wojciecha w Wojciechowicach.

Od 1992 roku jest proboszczem parafii Szydłowiec. Tutaj dał się przez te lata poznać jako gorliwy kapłan, niestrudzony gospodarz parafii i odnowiciel zabytkowej fary św. Zygmunta. Z pokorą i w cichym poświęceniu zabiega o wzrost wiary i pobożności ludu bożego szydłowieckiej parafii. Tutaj zainicjował i wspierał wiele poczynań duszpasterskich i dzieł społecznych.

Momentem przełomowym w posłudze księdza Adama okazał się jubileusz 600-lecia szydłowieckiej parafii. Parafia św. Zygmunta erygowana w 1401 roku przez Jakuba i Sławka herbu Odrowąż Szydłowieckich, zakorzeniona jest głęboko w dziedzictwo miasta, w dzieje narodu i historię Polski.

Perłą Szydłowca jest zabytkowa fara ufundowana przez ród Szydłowieckich. Odnawiana i ozdabiana przez Radziwiłłów i Sapiehów, będących kolejnymi właścicielami Szydłowca, jest skarbem wiary i kultury minionych pokoleń, sanktuarium kultu św. Zygmunta króla i męczennika, Trójcy Świętej i Matki Bożej.

W trosce o właśnie o ten przepiękny kościół, przez ostatnich kilkanaście lat najpełniej wyrażał się pietyzm, szacunek dla kultury i spuścizny przodków, wiara i cechy ducha i charakteru ks. proboszcza Adama Radzimirskiego.

Odnowienie złotych ołtarzy, renowacja otoczenia świątyni, konserwacja organów, przebudowa konstrukcji dachu i zabytkowego stropu świątyni, zmiana zabytkowej dachówki na kościele, pokrycie blachą miedzianą dachów kaplic i prezbiterium, odnowienie murów wybudowanej z piaskowca późnogotyckiej świątyni, a ostatnio kosztowna renowacja zabytkowego deskowania stropu nad nawą główną, to tylko część dzieł ks. Adama Radzimirskiego. Śmiało nazwać go można kustoszem fary, odnowicielem jej piękna, promotorem jej sakralnego i kulturowego znaczenia.

To dzięki wytężonej pracy duszpasterskiej ks. proboszcza Adama Radzimirskiego, Szydłowiec od 2000 roku znów jest siedzibą dziekana, a szydłowiecka fara jak przez wieki miejscem wielkich uroczystości religijnych i patriotycznych.

Wiele mozna powiedzieć o życzliwości księdza dziekana dla wielu środowisk społecznych i zawodowych, dla strażaków, rzemieślników, dla tercjarzy, czcicieli św. Michała Archanioła, modlących się w ramach Kółek Różańcowych, Rodziny Radia Maryja i grup modlitwenych.

Troskę duszpasterską i życzliwość okazuje wielu środowiskom, a modlitwą wspiera wiele ważnych wydarzeń dla miasta i Ziemi Szydłowieckiej, takich jak rocznice, jubileusze, święcenia sztandarów, uroczystości patriotyczne i religijne. 7 października 2006 roku, mógł wraz z licznie zebranymi wiernymi powitać w szydłowieckiej farze, celebrującego biskupią prymicyjną mszę świętą ks. bp. dr. Wacława Depo, biskupa z Szydłowca, ordynariusza zamojsko-lubaczowskiego.

Wspólnie przeżywaliśmy wraz z Księdzem Jubilatem, dni radości i żałoby, dni pracy i świętowania. Za wszystko dziękujemy Bogu, mając przekonanie o istotnej roli jaką w naszym życiu pełni osoba naszego duszpasterza ks. Adama Radzimirskiego, który dziś ma szczególne powody do dziękczynienia ale i prawo do naszej wdzięczności i modlitwy.

W czasie dzisiejszej mszy świętej koncelebrowanej, będziemy mieć sposobną okazję, aby podziękować Bogu za dar 40 lat kapłaństwa i modlić się za ks. Adama, za jego rodziców śp. Annę i Władysława. Będziemy prosić Boga, aby silna wiara, niezłomna nadzieja i żarliwa miłość pomagała mu czerpać radość z trudów i znojów znoszonych dla Chrystusa i jego Kościoła.

Dziś przeżywamy uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Przywołujemy łaski Tego, który jest zwany Królem niebieskim, Stworzycielem i Pocieszycielem, a bez łaski którego nic uczynić dobrego nie możemy. Niech on przysparza sił i zdolności księdzu proboszczowi, do pełnienia misji kapłańskiej, nauczycielskiej i królewskiej jaką jest posługa głoszenia Ewangelii i służba Chrystusowi i Kościołowi.