W roku 70 Jerozolima została zdobyta i zburzona przez Rzymian. Nastały wielkie prześladowania religii chrześcijańskiej trwające prawie 300 lat. Dopiero po ustaniu prześladowań matka cesarza rzymskiego Konstantyna, św. Helena, około 320 roku kazała szukać Krzyża, na którym umarł Pan Jezus. Po długich poszukiwaniach Krzyż znaleziono 14 września 320 r. W związku z tym wydarzeniem wybudowano w Jerozolimie na Golgocie dwie bazyliki: męczenników (lub Krzyża) i Zmartwychwstania. Gdy w 614 r. na Ziemię Świętą napadli Persowie, zburzyli wszystkie kościoły – także i kościół Bożego Grobu, ale ponieważ wiedzieli, jak wielkiej czci doznaje Krzyż Pana Jezusa, zabrali go ze sobą. Cały świat modlił się o jego odzyskanie. Po zwycięstwie cesarza Herakliusza nad królem perskim Krzyż uroczyście wrócił do rąk chrześcijan.

Tradycja podaje, że cesarz postanowił sam na ramionach zanieść Krzyż na Kalwarię, ale nie mógł go udźwignąć. Wtedy biskup Jerozolimy doradził nieść go bez szat królewskich i boso, jak go niósł Pan Jezus. Cesarz posłuchał rady biskupa i Krzyż zaniósł. Na tę pamiątkę ustanowiono święto Podwyższenia Krzyża Świętego. za: brewiarz.pl