Rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu ks. dr Jarosław Wojtkun od niedzieli do środy 15 grudnia, głosi nauki rekolekcyjne w szydłowieckiej parafii św. Zygmunta. Mszę święte z nauką odprawione będę w tych dniach o godz. 7, 9 i 18. Dzieci swoją konferencję będą miały o godz. 16.30. Przewidziane jest też jedno spotkanie z młodzieżą w poniedziałek o godz. 19.

Nauki rekolekcyjne rozpoczęły się tradycyjnie już w parafii farnej w III niedzielę Adwentu, kiedy to w liturgii kierowane są do nas słowa Chrystusa. „Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać? Jezus im odpowiedział: Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi. Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on.”

W komentarzu do tych słów Ewangelii Rekolekcjonista przypomniał charakter znaku jaki daje Chrystus Pan św. Janowi Chrzcicielowi. Znakiem tym są Jego czyny. Integralna wiara, to wiara, która w nas dociera do poziomu serca, do poziomu świadectwa życia. Najprostszą definicją świętości jest określenie "zwyczajne życie, przeżywane nadzwyczajnie".

Problemem współczesnej europejskiej współczesności jest jednak jak to ujął już Jan Paweł II, w encyklice „Veritatis Splendor” dychotomia pomiędzy wiarą a życiem. Rozdźwięk ten prowadzi do traktowania wiary jako swoistego światopoglądu, a życia jako czegoś odrębnego od wiary. Tymczasem Bóg wzywa nas do świadczenia o Nim swoim życiem.

W wspominanej wyżej encyklice Ojciec Święty Jan Paweł II nauczał że „Pierwsi chrześcijanie, wywodzący się zarówno z narodu żydowskiego, jak i z innych ludów, odróżniali się od pogan nie tylko wiarą i liturgią, ale także świadectwem moralnego postępowania, czerpiącego inspirację z Nowego Prawa37. Kościół bowiem jest zarazem komunią wiary i życia; jego normą jest „wiara, która działa poprzez miłość” (Ga 5, 6). Żadne rozdarcie nie powinno zagrażać harmonii między wiarą a życiem: jedność Kościoła zostaje naruszona nie tylko przez chrześcijan, którzy odrzucają lub zniekształcają prawdy wiary, ale i przez tych, którzy nie doceniają wagi powinności moralnych, jakie nakłada na nich Ewangelia (por. 1 Kor 5, 9-13). Apostołowie zdecydowanie przeciwstawiali się wszelkim próbom rozrywania więzi między wyborem serca a czynami, które wybór ten wyrażają i potwierdzają (por. 1 J 2, 3-6). Zaś Pasterze Kościoła już od czasów apostolskich jednoznacznie potępiali działanie tych, którzy swoim nauczaniem i postępowaniem doprowadzali do podziałów.

Nauki rekolekcyjne potrwają w naszej parafii 3 dni. Zakończy je w środę całodniowa adoracja Najświętszego Sakramentu.

W czwartek w parafii odbędzie się w godz. od 6.30 do 19.00 spowiedź święta.