Obchody Narodowego Święta Niepodległości, w tym roku zainaugurowane były w Świętyni Opatrzności Bożej. Pierwszej mszy św. sprawowanej we wnętrzu świątyni przewodniczył Prymas Polski, abp Wojciech Polak, a homilię wygłosił przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki. W uroczystości, która rozpoczęła się o godz. 9.00, wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz państwowych, z prezydentem Andrzejem Dudą, marszałkami Sejmu i Senatu oraz premier Beatą Szydło na czele.

Obecni byli także przedstawiciele władz samorządowych, wojewódzkich i miasta stołecznego, na czele z prezydent Warszawy Hanną Gronkiewicz-Waltz oraz darczyńcy. Eucharystię koncelebrowali nuncjusz apostolski w Polsce, abp Salvatore Penacchio, metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, oraz licznie obecni biskupi i kapłani. Przed rozpoczęciem mszy św. prezydent Andrzej Duda udał się do Panteonu Wielkich Polaków, gdzie złożył wieniec przy grobie ostatniego prezydenta RP na Uchodźstwie, Ryszarda Kaczorowskiego. Procesji wejścia towarzyszył śpiew Bogurodzicy. Uroczyście odśpiewano także hymn państwowy. Po homilii metropolita warszawski, kard. Kazimierz Nycz odmówił akt dziękczynienia i zawierzenia Opatrzności Bożej. Na zakończenie pierwszej msza św. odprawionej w Świątyni Opatrzności Bożej została odśpiewana pieśń "Boże, coś Polskę". Otwarcie Świątyni Opatrzności Bożej dla wiernych ma miejsce dokładnie 225 po złożeniu przez Sejm Czteroletni obietnicy jej budowy. Jej wzniesienie uchwalili w 1791 r. posłowie Sejmu Czteroletniego, jako wotum wdzięczności za Konstytucję 3 Maja, jednak budowa nie była możliwa, ze względu na rozbiory Polski, II wojnę światową, a następnie brak zgody ze strony władz komunistycznych. W 1989 r. ówczesny Prymas Polski kard. Józef Glemp powrócił do idei budowy świątyni. W 1991 r., z okazji 200-lecia Konstytucji 3 Maja Komisja Konstytucyjna Senatu RP potwierdziła aktualność ślubu Sejmu Czteroletniego, a w 1998 r. Sejm RP wydał uchwałę, w której wyraził uznanie dla inicjatywy wypełnienia ślubów sprzed lat i budowy świątyni, którą nazwał "symbolem wdzięczności Narodu za odzyskanie wolności w 1989 r., 20 lat pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II, Jubileusz 2000 lat Chrześcijaństwa." Kamień węgielny pod budowę Świątyni Opatrzności Bożej wmurowano w maju 2002 r., a prace budowlane rozpoczęły się w lutym 2003 r.

Senat RP podjął 4 listopada 2016 r. uchwałę o ustanowieniu roku 2017 Rokiem Koronacji Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Korony Polskiej w 300. rocznicę tego wydarzenia. Ojcowie paulini zaproponowali z okazji jubileuszu duchową inicjatywę, jaką jest ukoronowanie Maryi już nie złotymi koronami, ale ewangelicznym życiem.

Mamy możliwość na Jasną Górę przekazać swojego zdjęcia z wypisanym na odwrocie duchowym darem dla Maryi. Zdjęcia można też przesyłać za pośrednictwem redakcji „Niedzieli”. W odpowiedzi paulini umożliwiają „złapanie lepszego kontaktu z Maryją”– wyślą wizerunek Matki Bożej Jasnogórskiej i udostępnią aplikację na smartfon, przez którą można otrzymywać codziennie maryjną myśl.

Żywe i sztuczne kwiaty, wieńce, różnorodne znicze dekorują dziś groby. Licznie gromadziliśmy się w kościołach i na cmentarzach, aby dać wyraz łączności z tymi, którzy odeszli do wieczności. Tradycyjnie po zakończeniu w szydłowieckiej farze Mszy św. o godz. 12. Kapłani i wierni w procesji udali się na cmentarz, aby modlić się za dusze zmarłych polecanych przez bliskich w wypominkach. Zwyczajem lat poprzednich przy trzech bramach szydłowieckiej nekropolii, wolontariusze Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Szydłowca, zbierali do puszek datki, na renowację zabytkowych nagrobków cmentarza przy ul. Kamiennej. Kwestowali szydłowieccy samorządowcy i inne osoby, aktywne na różnych forach społecznej działalności.

Uroczystość Wszystkich Świętych pokazuje że niebo jest dla świętych nagrodą i uwiecznieniem wszelkich trudów poniesionych w ciągu życia. Kościół 1 listopada czci tych wszystkich ludzi, którzy osiągnęli wieczny cel - zbawienie. Twałe i wieczne szczęście z obdarowania Bogiem. Święci to przyjaciele Boga, cieszący się Jego chwałą.

W polskiej kulturze dzień ten ma wymiar zadumy, refleksji nad przemijaniem i cichej radości z nadziei osiągnięcia najwyższego dobra a także modlitwy za tych, którzy zakończyli ziemską wędrówkę. Rodzinny charakter uroczystości podkreślają odwiedziny grobów bliskich osób oraz spotkania z tymi, z którymi tworzymy wspólnotę związaną więzami pokrewieństwa, kultury i wiary zakorzenionej w przebaczającej miłości Chrystusa Zbawcy. Być człowiekiem to żyć z innymi ludźmi, tworzyć wspólnotę, czyli współdzielić życie. Tak jest i ze wspólnotą zbawionych, oni radują się w niebie, a my będąc dla siebie nawzajem braćmi, tworzymy z nimi większą wspólnotę Kościoła, w tajemnicy Świętych Obcowania.