Pierwsza niedziela adwentu

W niedzielę, 28 listopada, w Kościele katolickim rozpoczyna się Adwent. Jest to bogaty w symbolikę, czterotygodniowy okres przygotowania do Bożego Narodzenia oraz wzmożonego oczekiwania na koniec czasów i ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa. Czterotygodniowy czas Adwentu, który nie jest okresem pokuty, ale radosnego oczekiwania, obfituje w zwyczaje i symbole. Jest podobny do całego ludzkiego życia, które jest oczekiwaniem na pełne spotkanie z Bogiem.

Teologicznie czas ten wyraża oczekiwanie Kościoła na podwójne przyjście Chrystusa. W pierwszym okresie akcent położony jest na Paruzję, czyli ostateczne przyjście Chrystusa na końcu świata. Ostatni tydzień natomiast bezpośrednio przygotowuje do narodzenia Chrystusa, przez które Bóg wypełnia wszystkie obietnice złożone w historii. Adwentowe czytania mszalne dotyczą m.in. dramatycznych nawoływań proroków, którzy zachęcają do nawrócenia, podkreślają zbliżający się kres czasu i ostateczne nastanie Królestwa Bożego. Równocześnie jednak Kościół przypomina o nadziei, jaka wiąże się z paruzją, czyli ponownym przyjściem Chrystusa - w każdej Mszy św. padają słowa: "abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa".

Pierwsze wzmianki nt. Adwentu jako okresu przygotowania do świąt Bożego Narodzenia pochodzą z IV w. W Rzymie zwyczaj ten znany był od VI w. i obejmował cztery tygodnie przed świętami. Przez pewien czas Adwent był okresem postu, co dalej jest zachowywane w liturgii wschodniej.


Tagi: ,

Adewntowe czuwanie z Matką Bożą

Trwa modlitwa Kościoła w II tygodniu adewntowego czuwania. Codziennie rano o godz. 7 w kościele św. Zygmunta odprawiana jest msza święta roratnia. W kościele Narodzenia NMP na Szydłówku taka msza święta celebrowana jest o godz. 6 rano.

Roraty jest to msza św. ku czci Najświętszej Marii Panny. Odprawiana zwykle wcześnie rano, przed świtem, gromadzi rzesze wiernych. Szczególnie chętnie w Roratach uczestniczą dzieci, z przyniesionymi do świątyni lampionami. Msza rozpoczyna się przy wyłączonych światłach, mrok świątyni rozpraszają jedynie świece i lampiony. Dopiero na śpiew "Chwała na wysokości Bogu" zapala się wszystkie światła w kościele.

Nazwa "roraty" pochodzi od pierwszego słowa łacińskiej pieśni na wejście "Rorate coeli" (niebiosa, spuśćcie rosę). Uczestnictwo dzieci wiąże się ze zwyczajem podejmowania różnych dobrych postanowień na czas Adwentu. Dzieci często zapisują te postanowienia na kartkach, składanych następnie przy ołtarzu. Mają one wyrażać wewnętrzne przygotowanie do Bożego Narodzenia i chęć przemiany życia.


Tagi:

Imieninowe, andrzejkowe roraty

Wczoraj rozpoczął się adwent, rozpoczynający nowy rok liturgiczny i okres oczekiwania i przygotowań na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. We wszystkich parafiach w Polsce, codziennie odprawiane są msze wotywne do Najświętszej Maryi Panny, nazywane popularnie roratami. W tym roku szydłowiecka parafia św. Zygmunta, odeszła od roratnych purystów, którzy te msze święte, celebrują tylko w godzinach rannych. Dziś w poniedziałek roraty pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Nowosielskiego, były koncelebrowane o godz. 17. Po Eucharystii życzenia składano ks. Andrzejowi Kani. Zaśpiewano Solenizantowi także okolicznościową piosenkę.

Adwent w tym roku, zbiega się z dwoma ważnymi wydarzeniami – 1050. rocznicą chrztu Polski oraz rozpoczętym przez papieża Franciszka, w czasie wizyty w Republice Południowej Afryki, Nadzwyczajnym Rokiem Miłosierdzia. W roratach będą liczne odniesienia do początków chrześcijaństwa w Polsce i do wielkich polskich świętych, a także świętej Faustyny i jej orędzia wielkiego miłosierdzia Bożego, które przekazała całemu światu. Na koniec Adwentu kapłani będą zachęcać, by poprzez konkretne uczynki iskra Bożego miłosierdzia była rozpalana i podtrzymywana w codziennym życiu.

Dzisiaj w czasie kazania dla dzieci ks. Andrzej Kania zadał pytania: Kto jest chrześcijaninem, Kiedy i w czasach jakiego władcy Polska przyjęła chrzest? Dzieci zgłaszając się do odpowiedzi poprawnie odpowiadały: Chrześcijaninem jest człowiek który wierzy w Boga i przyjął chrzest. Zaś chrzest Polski był w 966 r., gdy władcą był książę Mieszko I.